وصيت نامه شهيد عزيز علي اصغر نگارنده

 «اِناِللهْ وَ اِنْااِليهِ راجِعونْ»

       به درستي كه همه از او هستيم و بازگشت همه به سوي اوست. سپاس خداي را كه در زمان ]مردي[ از تبار هابيليان و دودمان حسين^(ع) زندگي كردم و از رهنمودهايش شهادت يافتم. اگر دنيا ما را محاصره‌ي اقتصادي كند فرزندرمضانيم وپيشوايمان علي^(ع) واگر ما را محاصره‌ي نظامي كند فرزند محرّميم و پيشوايمان حسين^(ع). اولاً به تمام روحانيت اسلام به رهبري امام زمان عجل الله تعالي فرجه و زعيم عاليقدر، خميني عزيز و دوستانش، سپاه پاسداران اسلام، سلام مي رسانم.

 دوستان عزيزم: غير از اسلام راه ديگري را انتخاب نكنيد، فقط به كتاب قرآن چنگ بزنيد و پس از ياد گرفتن قرآن اعمال خود را با قرآن مطابقت دهيد و فقط در اين صورت است كه رستگار خواهيد شد.« فمن يبتع غير الاسلام دينا فلن يقبل منه و هو في الاخره من الخاسرين» اگر كسي غير اسلام روشي را انتخاب كند از او پذيرفته نخواهد شد و او در آخرت از زيانكارن است. ان شاالله.

من تا چند صباحي ديگر به ميهماني حسين^(ع) خواهم رفت و سلام شما را به رهبر انقلاب كربلا حسين^(ع) خواهم رسانيد و شما اي درياي بيكران مسلمانان از هيچ كس به جز خدا هراسي نداشته باشيد كه پشتيبان شما خداست. پشتيبان شما امام زمان^(عج) مي باشد.

اميدوار باشيد به نام او كـه همه چيز از اوست و به نام او كه زندگي در جهت اوست و به نام او كه زنده به اويم و به نام او كه زندگيم به خاطر اوست بودنم از اوست، رفتنم از اوست، يادم اوست، جانم اوست، معشوقم اوست، معبودم اوست، مقصودم اوست، مرادم اوست، اميدم اوست، احساسش مي كنم، با قلبم با ذرّه ذرّه‌ي وجودم، با تمام سلول‌هايم، احساسش مي كنم اما بيانش نتوانم كرد. اي همه چيز به يادت هستم به يادم باش كه بي تو هيچ و پوچ خواهم بود. از تمام برادران عزيز التماس دعا دارم و تقاضا دارم كه اين وصيت‌نامه را در مسجد بخوانند.

پروردگارا، اي تو كه بنده‌ي ضعيف خويش را در پناه قدرت علياي خود از حوادث پناه مي دهي، تو كه وحشت و هراس را به آرامش و ايمني تبديل مي فرمايي، من اكنون موجودي گناهكارم و ياري جز تو ندارم مرا طاقت غضب تو نباشد و كسي كه از من پشتيباني كند جز تو نيست، همي دانم كه به زودي به سوي تو باز خواهم گشت و از لقاي تو هراس همي دارم و كسي را نشناسم كه هيجان هراس را در ضميرم آرام سازد جز ذات اقدس والاي تو و كسي را نشناسم كه آرام بخش خاطر من باشد. تو مرا مي ترساني، آه، كيست كه ايمنم سازد! تو تنهايم كرده‌اي، كو دستي كه در تنهايي من، به فريادم رسد. تو ضعيفم كرده‌اي، كو آن دست توانا كه تقويتم كند، تنها تويي كه مي تواني ايمنم بداري كه مي تواني در تنهايي يار من باشي، تويي كه توانايي و با روزگار ضعف من مي تواني از من دستگيري كني، تو پروردگار دانا و تواناي مني و من بنده‌ي نادان و ناتوان تو مي باشم، تو غالب و چيره‌اي و من مغلوب و محكوم، زمام امور به دست توست و رشته‌ي فكرها و انديشه‌ها را اراده‌ي عاليه تو بجنباند، به سوي تو فرار كنيم و به تو پناه آوريم.

بر پيروان مقدّس محمد^(ص) و آل  او رحمت فرست و به درگاه خويش پناهم ده و آرزوي مرا برآور، اي پروردگار بزرگ در پناه تو به وجـود آمده‌ام و تا روزي كه چـشم در اين جـهان به جهان ديگر مي گشاييم باز هم به كمك تو و ياري تو و حول و قوه تو چشم التجا و التماس گشوده داريم، پروردگارا،‌ دست ما گير تا برخيزيم و پشتيبان ما باش تا به سوي صلاح خويش بشتابيم و ما را پناه ده زيرا جز تو پناهي نداريم،  در آن لحظه كه چشم دل ما به غير تو خواهد بنگرد و از جهت محبّت تو انحراف گيرد كورش كن تا جز تو كسي را نبيـند و جز جمال و جلال تو به چشم اندازي ديگـر نگـاه تماشا نيفكـند. ما آن دست و پا را نخواهيم كه به معصيت تو بجـنبد و آن جان و دل را نپسنديم كه جز به عشق جانان زنده باشند.

                                                                  علي اصغر نگارنده