يادنامه‌اي از شهيد عزيز چراغعلي نظري‌علي‌آبادي

نام پدر: حاجي                      محل و تاريخ تولد: علي‌آباد 1347

سن: 20 سال                       تحصيلات: سوم راهنمايي

شغل: پاسداروظيفه              وضعيت تاهل: مجرّد

ارگان اعزام كننده: سپاه       تاريخ اولين اعزام: 18/4/66    

حضور در جبهه: 270 روز    تاريخ شهادت: 19/1/67     

محل شهادت: شلمچه            محل دفن: رونيز

در خانه‌اي گلين و پر صداقت، كودكي تولد يافت كه الگويش مولي‌الموحدين قرار گرفت تا چون چراغي روشن براي آينده باقي بماند. از همان كودكي آثار نجابت و وارستگي در چهره‌اش موج مي‌زد. اگر چه با سختي‌ها و مشكلات رشد كرد اما وجودش با زيور صبر و استقامت آراسته گشت و جواني گرديد مايه‌ي افتخار خانواده.

تحصيلات خود را تا سال سوم راهنمايي ادامه داد و آن گاه در كار زراعت و دامداري به كمك پدر شتافت. وي با تلاش و زحمت بسيار روزگار مي‌گذراند، اما با اين همه، از حال فقرا و نيازمندان غافل نبود. دستان پينه بسته‌اش هميشه ستايشگر خداوند بود و شكر نعمت‌هاي او را به جاي مي‌آورد.

مادرش مي‌گويد: «او هميشه به طور پنهاني به افراد بي‌بضاعت كمك مي‌نمود و در حد توانايي نيازهاي آنها را برآورده مي‌ساخت، به گونه‌‌‌‌اي كه بعد از شهادتش از طريق ديگران ما متوجه اين موضوع شديم.»

«علي» در زندگي، فردي آرام و با صداقت بود كه به امر به معروف و نهي از منكر بسيار اهميّت مي‌داد، به امام خميني^(ره) علاقه‌ي زيادي داشت، عضو فعّال پايگاه مقاومت بود و همكاري زيادي با بسيج و سپاه داشت.

هنگامي كه ايران اسلامي مورد كينه و حسد بيگانگان و دشمنان واقع شده بود، براي خدمت سربازي آماده شد. پس از طي كردن دوره‌هاي آموزش نظامي راهي جبهه‌هاي خون و خطر شد و بعد از گذراندن نه ماه از خدمت سربازي، براي آخرين بار قصد «شلمچه» نمود و دل مشتاق و آرزومند خود را به سمت كربلاي ايران به پرواز درآورد.

او در نوزده فرودين ماه سال 1367 با تمام دوستان و آشنايان خداحافظي كرد و از خانه‌‌ي كوچك و پرصداقتشان بيرون رفت و در تاريخ 27 فروردين ماه، در حالي‌كه جسدش بي‌جان و غرق در خون بود بر فراز دست‌هاي رنج‌آشناي روستاييان تا گلزار شهدا راهي شد.