وصيت نامه شهيد عزيز علي محمّد مطلع

«اِنا للهْ وَ اِنْااِليهِ راجِعونْ»

       با درود به رهبر كبير انقلاب اسلامي ايران امام خميني و با سلام بر تمام شهدا از هابيل تا حسين^(ع) و از حسين^(ع) تا شهداي پانزده خرداد و از شهداي پانزده خرداد تا شهدايي كه هم اكنون در جبهه نبرد حق عليه باطل به درجه‌ي شهادت مي رسند و با سلام به ملّت شهيد پرور ايران كـه با نثار خون خود درخت انقلاب حسين^(ع) را آبياري كرد.

  ملّت شهيد پرور ايران كه با به جاي گذاشتن بيش از هفتاد هزار شهيد در طول انقلاب و بيش از صدهزار معلول انقلابش را به رهبري امام عزيز، خميـني بت شكـن به پيروزي رساند و روي ابرقدرت‌هايي را چـون آمريكاي جهانخوار در دنيا سياه كرده است، اكنون بايد با ايادي وابسته داخليش كه مي خواهند به اسم حمايت از خلق، همين خلق مسلمان و مستضعف را در دامن آمريكا بيندازند با قاطعيّت تمام رفتاركند كه حتي مجال فكر كردن هم به آنها ندهد و بر ملّت است كه با اتّحاد و وحدت كلمه از امام عزيزش، خميني بت شكن اطاعت كند، چونكه به گفته روحاني شهيد آيت الله غفاري تنها كسي كه مي تواند ايران را نجات دهد همين امام خميني مي باشد.

و ديگر بر ملتي كه اينقدر زجر كشيده و در راه اسلام عزيزش خون داده واجب است كه از اين دولت اسلامي كه تنها هدفش پياده كردن حكومت الله مي باشد و ازنهادهاي انقلاب چون سپاه، جهاد سازندگي و بسيج و دادگاه انقلاب حمايت كند و آن‌ها را در پياده كردن اين حكومت خدايي ياري كند، چونكه تضعيف اين دولت اسلامي واين نهادهاي انقلابي، تنها و تنها پا در جاي پاي آمريكا گذاشتن است و حمايت و ياري كردن اين دولت و نهادهاي انقلابي مشت محكمي بر دهان آمريكاي جهانخوار و ايادي وابسته داخلي‌اش كه در پي برانداختن آن‌ها مي باشند است.

و بعد از آن از تو اي مادر، اي پدر، اي خواهر، اي برادر: هر چند كه تاكنون فرزند و برادر خوبي براي شما نبوده‌ام ولي تقاضا دارم كه بعد از من مبادا ناراحت شويد و گريه كنيد كه اگر من به ياري خدا به آن درجه رسيدم كه خداوند دعاي مرا قبول كرد و به آن هدف اصلي‌ام رسيدم و بدان كه آن موقع است كه تو بايد خوشحال باشي كه خداوند دعاي فرزندت را پذيرفته و او را به هدفش نايل گردانيده.

اي مادر، مبادا كه بعد از كشته شدن من گريه كني، زيرا كه گريه تو باعث خوشحالي دشمنان انقلاب و اسلام مي شود. مادر جان، اين را بدان كه من راهي را كه انتخاب كرده‌ام آگاهانه بوده و با پاي خودم قدم به اين راه گذاشته‌ام و تنها عاملي كه مرا وادار كرد كه در اين راه قدم گذارم، تنها ايمان به خدا و عشـق و محبّت به اين انقلاب اسلامي و رهبـري عظيم الشأن آن خميـني بت شكن مي باشد. بار ديگر از تو مي خواهم كه مبادا بعد از من ناراحت شوي، هرچند كه مادر نمي تواند كشته شدن فرزندش را ببيند، ولي اين را بدان راهي را كه من انتخاب كرده‌ام مردن هرگز در آن نيست بلكه شهادت همان قدم گذاشتن به دنياي ديگر است كه اين دنياي پست و مادي در مقابل آن هيچ است و همان راهي است كه حسين^(ع) پيشرو آن مي باشد و تو هميشه به اين فكر باش كه ما مسافريم و اين سراي گذري است از براي ما، سراي ابدي آن دنيا مي باشد زيرا به گفته علي^(ع): «الدنيا دار ممر ولادار مقر.»

در پايان از خدا وند صبر و شكيبايي شما خصوصاً تو اي مادر طلب مي كنم و اميدوارم كه بتوانيم در انجام فرايض اسلامي و اطاعت از امام خميني كه همان اطاعت از امام زمان^(عج) است روز بروز مصمّم‌تر و پايدارتر باشيم.

                                                                    به اميد پيروزي حق بر باطل

 علي محمّد مطلع  5/5/60