يادنامه‌اي از شهيد عزيز محمّد كوه‌پيما

نام پدر: درويش                 محل و تاريخ تولد: استهبان 1341

سن: 25 سال                    تحصيلات: اول دبيرستان

شغل: سرباز                    وضعيت تاهل: مجرّد

ارگان اعزام كننده: ارتش   تاريخ شهادت: 3/11/66    

محل شهادت: ميمك           محل دفن: استهبان

در لحظه‌اي كه طبيعت غرق در گل و شكوفه بود، كودكي به دنيا آمد كه نامش را از وجود مبارك فخر زمين و آسمان ـ حضرت رسول^(ص) ـ برگرفتند. آن روز كه «محمّد» تولد يافت، كسي چه مي‌دانست كه اين نوزاد كوچك روزي از شيردلان دوران مي‌گردد و روزگار بي‌وفا او را در غربت رها مي‌كند و روزي اگر قرار باشد از زندگي‌اش چند سطري نوشته شود نه پدري باشد و نه مادري؛ بايد روزها به دنبال كسي بگردي كه از دوران كودكي او، نوجواني‌اش، فعاليّت‌هاي دوران انقلاب، عشق، اخلاص، ايثار و از خاطرات سبز او چند كلمه‌اي بگويد. اما افسوس كه اين اسوه‌هاي عشق و ايمان در بين نگاه‌هاي آشنا، بسيار غريب هستند.

در نهايت اگر با سماجت و لجبازي در پي آن باشي كه محمّد به دست فراموشي سپرده نشود، باز هم به دنبال آدرس او مي‌گردي و در آخر كار تنها يكي از بستگان اوست كه بسيار كوتاه و مختصر به چند سؤال ما جواب مي‌دهد. آن‌قدر كه فقط بداني؛ او به دعاي توسل و زيارت عاشورا علاقمند بود، در ضمن تحصيل كار هم مي‌كرد، به تهيدستان كمك مي‌نمود و براي كوچك و بزرگ احترام قايل بود، اهل شوخي و مزاح بود و آرزويي جز شهادت نداشت. دوران سربازي خود را در غرب كشور سپري كرد و در نهايت در محل «ميمك» بر اثر تركش خمپاره به آرزوي ديرين خود دست يافت.

… و فقط همين چند جمله است كه دستاويزي مي‌گردد براي اينكه دوباره نام محمّد زنده شود و در يادنامه‌اي كوتاه و ناچيز خلاصه گردد و بر مظلوميت و گمنامي شهدا، صحّه گذارده شود.