وصيت نامه شهيد عزيز مسعود كرمي پورشمس آبادي

      با سلام و درود بيكران بر منجي عالم بشريّت و پيامبر اكرم^(ص) و سرور شهيدان حسين بن علي^(ع) و مهدي موعود^(عج) و نايب بر حقّش و با سلام و درود فراوان به روان پاك شهداي كربلا‌هاي ايران و رزمندگان هميشه پيروز.

       اگر چه دنيا زيبا و دوست داشتني است و انسان را به طرف خودش مي كشد، اما همان پاداش الهي از دنيا خيلي زيباتر است، اگر چه مال دنيا را آخرِ كار بايد گذاشت و رفت پس چرا در راه خدا انفاق نشود. اگرچه بدن‌هاي ما ساخته شده كه نهايتاً خاك شود پس چرا بايد در راه خدا قطعه قطعه نگردد.

 اين بنده‌ي حقير، مسعود كرمي پور فرزند مرحوم حاج قدمعلي متولد 1343 به شماره شناسنامه‌ي 2323 صادره از استهبان، وصيت خود را به شرح زير اعلام مي دارم:

با توجه به مراتب فوق در سال 1361 به استخدام ارتش جمهوري اسلامي ايران درآمدم و جهت نيل به هدف، پا به عرصه‌ي جبهه نهادم تا درس ايثار و شهادت بياموزم و دين خود را به ميهن اسلامي ادا نموده تا در سراي ديگر در پيشگاه عدل الهي شرمنده نباشم. به جايگاه دلير مردان اسلام شتافتم تا از هر نظر با آنان كه اسوه‌ي مجاهدت و ايمان هستند همگام باشم و بدين وسيله مرگ شرافتمندانه را صدها بار بر زندگي ننگين ترجيح دادم، آري:

              مرگ يكبار است و در سنگر بسي فرخنده تر

                                                                       اين نمي زيبد كه در بستر، بميرد شير نر

در جهان عشق و محبت‌‌هاي گوناگون وجود دارد كه هركدام آتشي است تا دل و جان را تابان و فروزان سازد، ولي هيچ‌كدام به پاكي و صفاي عشق الهي نمي رسد. اسلام را از دل و جان پذيرفته‌ام و تسليم قوانين و مقررات آنم كه همانند داروي شفـابخشي در قـرآن مجيـد به وسيله‌ي محمد مصطـفي^(ص) براي نجـات بشر آمـده است، اسلام بيـنشي دارد كـه درباره‌ي جميع جـوانب زندگي بشـريّت دستورات و مشروعاتي دارد و حيات انسان را به جانب پيروزي و نيكي سوق مي دهد، پس قرآن را بخوانيد و به آن عمل كنيد. آري، دنيا جاي تربيت و رياضت و قيامت جايگاه ابدي و فردوس، عالي‌ترين پاداش آنان است.

       من آگاهانه اين راه را انتخاب نموده‌ام تا بتوانم به عالي‌ترين پاداش الهي كه همان جوار حق است دست يابم. ان شاالله. اين زندگي بي اعتبار چند روزه ارزش آن را ندارد كه كسي شرافت انساني‌اش را به ننگ و پستي وبي غيرتي آلوده سازد. آري، زندگي شيرين است، حيات، دلكش و جان، گرامي است ولي شرافت و عزّت نفس] است[ و سرافرازي و غيرتمندي و آزادگي و جوانمردي شريف‌تر و گرامي‌تر از جانند، آن كه انسان است مرگ با عزت و هزار بار به زندگي ننگين ترجيح مي دهد زندگي زيبا است تا وقتي كه شرافت انسان پايمال نشود و عزّت نفس آدمي از بين نرود، آن‌جا كه فضيلت‌ها ترك و دنائت جانشين آن گردد، آن جا كه مردي و مردانگي رخت بربندد و پستي حكمفرما شود، زندگي چه معني دارد؟ اين را بدانيد كه ارزش زندگي در شرافتمندانه زيستن آن است.

       هر چند كه شهادتم مورد تصديق خدا و رسول است ولي اگر جنازه‌ام را پيدا كرديد مرا در زادگاهم رونيز عليا به خاك بسپاريد. اين جسد را آهسته به سوي جايگاه ابدي و منزلگاه دايمي حمل و تشييع نماييد، چون اين شهيد پدر و مادر ندارد؛ هنگامي كه جنازه‌ام را به سوي آرامگـاه مي بريد تقـاضا دارم تعـدادي شمـع روشن كـنيد و در بالاي تابـوتم بگذاريد تا آن شمع‌ها جاي اشك پدر و مادرم را بگيرد.

         برادران عزيزم محسن و ناصر، شما كه مسؤوليت خطير پدر و مادرم را بر عهده داشتيد از شما تشكر مي كنم چون وظيفه‌ي خود را خوب انجام داده‌ايد. همان طور كه مي خواستيد داماديم را با شكوه و جلال برگزار نماييد، اين هم يك نوع دامادي است. عاشق به معشوق خود رسيد و به لقاي الله و به حجله‌گاه ابدي هجرت نمود. از شما مي خواهم عزايم را با شكوه برگزار كنيـد، نمي گـويم گـريـه و شيـون كنيد بلكـه شـاد و مسرور باشيد كه توانستيد در اين برهه از زمان برادري تربيت نماييد كه نماز و عبادتش،  زندگي و شهادتش براي خدا باشد پس خدا را حمد و سپاس گوييد.

        برادران بهتر از جانم محسن و ناصر، به مدت يك سال شب‌هاي جمعه بر مزارم شمع روشن كنيد و شما ديگر برادرانم محمدرضا و حسين و خواهرم از اين‌كه هميشه در زحمت بوديد تشكر مي كنم و برايم طلب بخشش از خدا كنيد.

 از اقوام و دوستان مي خواهم كه از درگاه خداوند برايم طلب عفو نمايند، مدت زماني براي شما عزيزان ايجاد مزاحمت نمودم شرمنده‌ام كه نتوانستم جواب‌گوي زحمات شما باشم؛ با زبان بي زباني از شما كمال تشكر و قدرداني مي نمايم و شما اي عزاداران حسيني كه مرا تا آرامگاهم بدرقه كرديد] از شما[  قدرداني       مي كنم و اجر و پاداش شما سروران گرامي با سالارشهيدان امام حسين^(ع) باشد و بر سنگ مزارم بنويسيد:

        به حجله مي رود اين تازه داماد جناح حق؛ حنايش خون، پيامش خون، عروسش همسرش، هم راز ديرينش، شهادت بود، شهادت.

 گروهبان يكم مسعود كرمي پور