وصيت نامه شهيد عزيز هادي ساجدي

 «وَ لا تَحْسَبَنَّ اْلَذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ اْللَّهِ اَمْواتَاً بَلْ اَحْياءٌ عِندَ رَبِّهِمْ يُرزَقُونَ.»

     گمان مبريد كساني‌كه در راه خدا كشته مي‌شوند  مرده‌اند، بلكه زنده‌اند و نزد خدا روزي                  مي برند.

       با درود به رهبر كبير انقلاب و بنيانگذار جمهوري اسلامي ايران امام امت خميني بزرگ و سلام بر شهيدان راه حق و آزادي و سلام بر مجروحين و معلولين انقلاب بزرگ اسلامي‌مان، وصيت‌نامه‌ي خويش را آغاز مي كنم.

      من فقط به خاطر الله و رسيدن به لقاي الله قدم به جبهه‌ي مقدّس حق عليه باطل گذاشتم. هدف رسيدن به پيروزي و پياده شدن جمهوري اسلامي و حكومت علي‌وار به رهبري امام امت خميني كبير بود. با آن‌كه امام را زياد دوست مي دارم ولي هرگز او را نديده‌ام و اميدوارم كه در حرم امام حسين^(ع) پشت سر امـام نماز بخوانم.

 آمدن به جبهه به من آموخت كه چگونه زندگي كنم چون شاهد پرپر شدن بهترين جوانان اين ملت مظلوم به دست ظالمين بودم و از من انساني ساخت استوار و متعهّدِ به رهبري صحيح و فهميدم مرگ با عزّت اگر چه خونين است ولي بهتر از زندگي ننگين است و باز فهميدم كه مرگ خونين برپا مي كند دين را و درخت دين بايد از خون جوانان دوازده ساله‌اي كه امام آنان را رهبر خود مي خواند آبياري شود كه ثمره‌ي آن آزادي تمامي مستضعفين از زير يوغ استعمار و استبداد جهاني به ويژه آمريكـا و شوروي و اسراييل و … جهان خواران است، در آخر سلام من به خانواده و قوم و خويشان و همسايگان و دوستان برسانيد.

مادر جان: بر تو بشارت باد كه فرزندت در چنين راهي كشته شد و تنها خواهشي كه از شما دارم اين است كه از خداي تبارك و تعالي بخواهي كه اين هديه كوچك و ناقابل را بپذيرد و براي من گريه نكن و گريه‌ات را نيّت كن به علي اكبر   امام حسين^(ع) و شما همچنين پدر جان، پدر مهربان كه افتخار مي كنم فرزند پدري دستِ پينه بسته و كارگر هستم و از شما هم مي خواهم كه همين دعا را بكنيد و برادران ارجمندم از شما مي خواهم راه اين نهضت حسيني را ادامه دهيد.

 و خواهرانم از شما مي خواهم كه زينب وار اين انقلاب اسلامي را به پيروزي نهايي برسانيد. پدر و مادر عزيزم فرزند حقير خود را كه به شما ظلم كرده و باعث اذيّت و آزار شما بوده‌ام ببخشيد، كه از موقع آمدن به جبهه فقط خواسته‌ام زحمات شما را جبران كنم كه نتوانستم، ولي شما پدر و مادر عزيزم كه مرا چنين آموختيد كه در زندگي راه خود را پيدا كنم و راه راست و حقيقت را دنبال كنم و براي همين است كه از شما خواهش مي كنم كه اگر افتخار شهادت نصيبم شد، براي من گريه نكنيد، زيرا ملت ايران جوانان زيادي را از دست داده است كه من ذرّه‌اي هستم در مقابل كوه.

و دايي‌ام اين به عنوان نوحه بخواند:

 اي برادران و خواهران از شما مي خواهم كه اين صف‌هاي نمازهاي جمعه و جماعت را خالي نگذاريد؛ هرگز دشمنِ ناجـوانمرد وارد صفوف فشرده‌ي شما نشود و تفرقه ايجاد كند و اين رهبر عظيم الشأن را رها نكنيد و بالاخره خداحافظ.

 خدايا اميدوارم كه من به آرزوي ديرينه‌ي خودم برسم و تمام مستضعفين جهان به آرزويشان برسند.

والسلام عليكم و رحمت الله و بركاته.

                                                                                                                                   «اِناِللهْ وَ اِنْااِليهِ راجِعونْ»

                                                                                                                                 هادي ساجدي