وصيت نامه شهيد عزيز ابراهيم ساجدي

 «يا اَيُهَا الَّذِينَ امَنُوا إِنْ تَنصُرواْ اللَّهَ يَنصُرْكُمْ وَ يُثَبِّتْ اَقْدامَكُمْ.»

       اي كـساني كه ايمان آورده‌ايد، اگر خداوند را ياري كنيد، خدا هم شما را ياري مي كند و قدمهايتان را ثابت و استوار مي گرداند.                   (قرآن كريم)

       بارخدايا اين جان ناقابل من را بپذير، اي كسي كه هستي همه‌ي چيز به دست توست؛ بار خداوندا، حاضرم هزارها بار زنده و شهيد گردم فقط در راه] تو[ ، من عاشق و تو معشوق من هستي و همچون عاشقي به سوي معشوق به پرواز درآمده‌ام. بار پروردگارا، بپذير اين امانت خيانت كار، «اِناِللهْ وَ اِنْااِليهِ راجِعونْ»

من اين راه را انتخاب كرده‌ام كه منتظر من نباشيد چون نرفتم كه زنده برگردم، رفتم با كفر مبارزه كنم و بكشم و اگر نتوانستم، كشته شوم. وصيت مي كنم كه هرگز براي من ناراحت و گريان نباشيد چون من به آرزويي كه داشتم رسيدم.

برادران و خواهران: به والله قسم، ما، در برابر خـون صدها هزار شهيد و معلول مسؤول هستيم و ما مديون خون اين شهدا هستيم و بايد تا هر وقت كه شده دين خود را ادا كنيم. ديگر نشستن در كنج خانه و بي تفاوت بودن گذشت بايد اماممان،رهبرمان را ياري كنيم و به ندايش لبيك گوييم؛ تمام عمرم فداي يك لحظه‌ي عمر امام. پدر جان و مادر جان؛ ما همه از خداييم و به سوي او باز مي گرديم. ما همه رفتني هستيم و پس چه بهتر كه در چنين راهي برويم كه دنيا و هم آخرت در آسايش باشيم. مادر جان، همچنان استوار مانند كوهي باش كه مبادا منافقين از شهادت فرزند تو سوء استفاده كنند و پيش حضرت زهرا^(س) شرمنده شوي و تو اي پدرجـان همچـنان شيري درّنده، در ميـان بيشه‌زار باش كه همچنان مي غرّد كه خداي ناكرده دشمن خوشحال شود.

 به برادران ديني خود توصيه مي كنم كه شماها وارث اسلحه‌ي از دست افتاده‌ي من هستيد و تا آخرين قطره‌ي خون در مقابل دشمن سر به سازش نگيريد.

برادر جان، از مقدار پولي كه من دارم در حدود دو هزار تومان آن را براي ساختن مسجد جامع بدهيد و بقيه‌ي آن را هم كمي به مادرم و بقيه را به فقرا بدهيد.

پدر جان و مادر جان و برادران، مرا حلال كنيد، مرا ببخشيد، از خدا برايم درخواست آمرزش كنيد بدانيد كه من در آنجا با شماها هستم؛ برادران و خواهران اگر شماها مسؤوليتي را قبول مي كنيد خوب از عهده‌ي انجام آن برآييد و اگر نمي توانيد قبول نكنيد. امروزه جامعه‌ي اسلامي ما انسان‌هاي متعهّد و مؤمن به انقلاب را مي پذيرد و اين زمان، زماني است كه نبايد يك لحظه آرام بگيريم و دست‌ها روي دست گذاشته و آرام بنشينيم در گوشه‌اي به اميد ديگران.

برادران و خواهران گرامي، در اين مدت زندگي كوتاه و زودگذر، تا مي توانيد كارتان را براي رضاي خدا انجام دهيد و بر نفسهاي خود غلبه كنيد و بتوانيد از اين پنج مرحله‌ي آزمايش كه خداوند در سوره‌ي البقره، آيه‌ي 154 يا 155 فرموده پيروز و موفّق درآييد كه خداوند بشارت مي دهد صابران را.

برادران و خواهران عزيز، بر هواي نفس غلبه كردن تنها كنترل شهوت نيست، بلكه كنترل ساير اعضاي بدن و ساير خواهش‌هاي نفسانيِ انساني است كه انسان بتواند از هر لحاظ خويشتن داري نمايد. ديگر مزاحمتان نمي شوم. مرا ببخشيد و برايم درخواست رحمت از خداي تبارك و تعالي كنيد.

والسلام علي من التبع الهدي

ابراهيم ساجدي  28/11/60