يادنامه‌اي از شهيد عزيز عباسعلي زماني

نام پدر: كاكاجان                  محل و تاريخ تولد: ماهفرخان 1343

سن: 23 سال                      تحصيلات: دوم راهنمايي

شغل: سرباز                      وضعيت تاهل: متأهل، يك فرزند

ارگان اعزام كننده: ارتش      تاريخ اولين اعزام: 18/3/65       

تاريخ شهادت: 11/3/66       محل شهادت: سومار

محل دفن: ماهفرخان

آن گاه كه صداي گريه‌اش با لبخندها گره خورد و سكوت خانه را شكست، به ياد دلاورمرد ميدان كربلا او را «عباسعلي» ناميدند و با عشق و سادگي پرورش دادند، او زاده‌ي پاكي و صفا بود و چون باران مهربان و دوست داشتني. روزهاي كودكي‌اش در صحرا و بيابان و در كنار بچه‌هاي صحرا گذشت و در هفت سالگي با آنان به سوي مدرسه گام برداشت. او هم درس مي‌خواند و هم در كارهاي كشاورزي و چوپاني به پدر و مادر كمك مي‌كرد، دستان كوچكش ياري‌گر خانواده مي‌شد و ديگران را نيز به اين امر سفارش مي‌كرد. به كتاب‌هاي غير درسي علاقه داشت و رساله‌ي امام خميني^(ره) را مطالعه مي‌كرد. دلش چون آينه پاك و بي‌ريا بود و از كينه و عداوت بيزار. صله‌ي رحم را به جا مي‌آورد و هميشه به دوستان و آشنايان سر مي‌زد او بارها گفته بود «اين دنيا ارزش  ناراحتي و دلتنگي را ندارد.»

دست‌هاي آسماني او شب‌هاي زيادي به درگاه دوست بلند شد و شكرگزار خدا و نعمت‌هايش گشت. نماز و روزه را هيچ گاه ودر هيچ شرايطي ترك نكرد مادرش مي‌گويد: «او اهل نماز شب و نمازهاي مستحبي بود وبه دعا بسيار اهميّت مي‌داد و خود براي نماز صبح بيدار مي‌شد.»

علاقه‌ي زيادي به امام خميني^(ره) داشت و صحبت‌هاي آن پير فرزانه را از طريق راديو و تلوزيون دنبال مي‌كرد و هميشه زمزمه مي‌كرد؛

«اگر خونم شود جاري        خميني را كنم ياري»

عباسعلي روزهاي جواني خود را با انتخاب همسري شايسته و تشكيل خانواده، رنگي آسماني بخشيد و به سنّت پسنديده‌ي رسول خدا عمل كرد. همسرش از او چنين مي‌گويد: «اگر كسي به نماز و حجاب اهميّت نمي‌داد، به آنها تذكر مي‌داد و مي‌گفت: شهداي ما براي همين مسايل با دشمن مبارزه كردند.»

در روزگاري كه جوانان سلحشور ايران ديوار مستحكم دفاع را در برابر هجوم دشمن بعثي در جنگ تحميلي عراق به نمايش گذاشته بودند؛ عباسعلي براي خدمت سربازي آماده شد و همسرش را كه باردار بود به خدا سپرد و با شور حسيني^(ع) راهي جبهه شد. پس از آموزش‌هاي لازم، قدم به جبهه‌ي غرب گذاشت و از كيان ايران اسلامي دفاع كرد تا بالاخره اين مرد خدا در هنگام ديده‌باني مورد هدف دشمن واقع شد و دل خدايي‌اش به خدا پيوست و در آسمان لاجوردي غرب، به پرواز درآمد.