يادنامه‌اي از شهيد عزيز رمضان زمان

نام پدر: محمّد                     محل و تاريخ تولد: ايج 1340

سن: 22 سال                       تحصيلات: ديپلم

شغل: آزاد                           وضعيت تأهل: مجرّد         

ارگان اعزام كننده: بسيج      تاريخ اولين اعزام: 12/4/62                

دفعات اعزام: يك بار             حضور در جبهه: 21 روز

تاريخ شهادت: 3/5/62          محل دفن: ايج

در سپيده دمي زيبا كه دلهاي روزه‌دار بر خوان رمضان ميهمان بود، با شميم خوش روستا نوزادي تولد يافت كه به ميمنت اين ماه مبارك او را «رمضان» ناميدند. در دامن مادري پاك و مهربان پرورش يافت و فرزندي گشت شايسته و لايق براي انقلاب. وي در مدرسه جزء دانش‌آموزان باهوش بود و بسيار با وقار و متين. عطر دل‌انگيز ياس، يادآور خاطرات خوش اوست؛ او كه با رفتار و گفتارش الگويي براي اطرافيان شده بود. ظرافت خاصي در كارهايش بود و دستهاي هنرمندش به خطاطي و نقاشي انس گرفته بود. چون دعا مي‌خواند چشمهايش تا اعماق واژه‌ها پيش مي‌رفت و دانه‌هاي مرواريد چهره‌اش را درخشان‌تر مي‌نمود. او فردي شوخ‌طبع بود و نسبت به پدر و مادرش رئوف و مهربان. «رمضان» نگاهش آميخته با شرم و حيا بود و در مقابل نامحرمان سر به زير.

آن گاه كه ايران از عطر شهادت لبريز بود و كاروانهاي عشق يكي پس از ديگري محمل برمي‌بستند، شعله‌هاي اشتياق «رمضان» را چنان برافروخت كه پاي پياده جاده‌ي «استهبان ـ ايج» را به شوق زيارت طي
نمود و چنان در سر هواي رسيدن داشت كه در طي مسير فقط به يك چيز فكر مي‌كرد كه آن هم وصال بود و ديگر هيچ.

«رمضان» خود را به كاروان رساند و با آنها همراه شد. قدم به دياري نهاد كه هر لحظه‌اش شكوه عشق جلوه‌گر بود. او در «عمليات والفجر 2» كه يكي از كم نظيرترين عملياتها بود شركت نمود و گامهاي استوارش به كوههاي «حاج عمران» درس صبر و استقامت داد. او عاشقي پاكباخته بود كه فقط سوداي رخ يار داشت و آن گاه كه قامت رعنايش بر زمين افتاد بر بال ملائك نشست و چهره‌ي زيباي عشق را به نظاره.