يادنامهاي از شهيد عزيز سيّدحسين ذاكري
نام پدر: سيّدعلي محل و تاريخ تولد: استهبان 1343
سن: 18 سال تحصيلات: سوم راهنمايي
شغل: محصّل وضعيت تأهل: مجرّد
دفعات اعزام: يك بار ارگان اعزام كننده: بسيج
حضور در جبهه: 30 روز تاريخ اولين اعزام: 1/12/60
تاريخ شهادت: 1/1/61 محل دفن: استهبان
«سيّدحسين» در خانوادهاي باايمان و ارادتمند به خاندان رسالت چشم به پاكي آسمان گشود. پدرش يكي از ذاكرين خاص حضرت سيّدالشهدا (ع) بود كه عمري را به مداحي خاندان عصمت و طهارت گذرانده بود. او در خانهاي بيبضاعت، رشد و نمو يافت و عشق و علاقهي او به خاندان عصمت و طهارت از همان كودكي او را راهي مجالس مذهبي نمود.
در دورهي راهنمايي بود كه روزگار سايهي پرمهر پدر را از سرش ربود و او را با غمهاي زمانه تنها گذاشت، اما دل خدايي «سيّد» لحظهاي از خدا جدا نشد و هماره با ياد و نام او زندگي كرد. به نماز جماعت علاقه داشت و هرگز نماز جمعه را ترك نكرد. هميشه در مراسم عزاداري امام حسين(ع) شركت ميكرد و آرزو داشت كه زيارت كربلا نصيبش شود.
آن روز كه شور و غوغاي انقلاب شروع شد، او به عناوين مختلف به فعّاليتهاي مربوط به انقلاب ميپرداخت. در تظاهرات شركت ميكرد و فقط به يك چيز فكر ميكرد آن هم پيروزي انقلاب اسلامي بود.
با شروع جنگ تحميلي در كلاسهاي نظامي ـ عقيدتي شركت كرد تا خود را براي رويارويي با دشمن آماده سازد. پس از آموزشهاي لازم، از طريق بسيج راهي ديار عاشقان شد و پس از فداكاريهاي فراوان پيروزي در«عمليات فتح المبين» را به امّت اسلام هديه كرد. و خود بر سر سفرهي جّد بزرگوارش ميهمان گرديد.
اين ضيافت، گواراي وجودش!